De 11 componenten van conditie
Leestijd: 3 minuten
Conditie wordt vaak gezien als een ja-neekwestie: of u hebt een goede conditie, of u hebt het niet.
Maar volgens de wetenschap komt er veel meer kijken bij conditie. Er zijn namelijk verschillende componenten die bepalen of iemand fysiek in goede conditie is.1 Een heel sterk en gespierd persoon kan bijvoorbeeld helemaal niet lenig zijn, maar betekent dat ook dat die persoon niet in goede conditie is? Omgekeerd kan een slanke turner misschien de eigen tenen aanraken en een bruggetje maken, maar waarschijnlijk niet dezelfde gewichten tillen als de persoon uit het eerste voorbeeld. Betekent dit dat de turner niet in goede conditie is? Iemands algemene conditie kan beter worden gedefinieerd door te kijken naar hoe iemands lichaam presteert in verschillende scenario’s.
Een holistische benadering van conditie
Bij algemene conditie wordt gekeken naar verschillende gebieden. Deze kunnen in componenten worden opgedeeld om het concept begrijpelijker te maken. Dit helpt ook om de uiteenlopende vereisten van verschillende sportactiviteiten en zelfs de verschillende vereisten van verschillende rollen bij een bepaalde activiteit op waarde te schatten. Op het voetbalveld moet een keeper bijvoorbeeld andere vaardigheden hebben dan een spits.
Gezondheidsgerelateerde componenten van conditie
Gezondheidsgerelateerde componenten van conditie zijn elementen waaraan u moet werken om uw conditie te verbeteren. Deze kunnen worden onderverdeeld in de volgende gebieden:
Lichaamssamenstelling. De percentages vet, spieren en botten in uw lichaam hebben een rechtstreeks effect op uw conditie. Een hoogspringer heeft bijvoorbeeld een slanke bouw nodig om zichzelf omhoog te kunnen trekken, terwijl een kogelstoter een stevigere bouw nodig heeft om de kogel verder te kunnen stoten.
Uithoudingsvermogen van het cardiorespiratoire systeem. Bepaalde sporten vergen heel veel uithoudingsvermogen van het cardiorespiratoire systeem. Voor langeafstandslopers is het bijvoorbeeld belangrijk dat het hart, de longen en het bloed zuurstof op effectieve wijze kunnen transporteren, en dat gedurende een lange periode.
Flexibiliteit. De mate waarin u uw gewrichten kunt bewegen, speelt ook mee bij uw conditie. Bij bepaalde sporten is flexibiliteit belangrijker dan bij andere: een turner moet bijvoorbeeld veel flexibeler zijn dan een biljarter.
Uithoudingsvermogen van de spieren. Dit beschrijft hoelang uw spieren kunnen blijven presteren zonder dat ze vermoeid raken. Roeien is een goed voorbeeld van een sport waarbij dit belangrijk is, want roeiers moeten dezelfde repetitieve beweging gedurende lange tijd kunnen volhouden.
Kracht. Dit beschrijft hoeveel kracht uw spieren kunnen uitoefenen als er weerstand op wordt uitgeoefend. Worstelen vereist bijvoorbeeld meer fysieke kracht dan een sport als badminton.
Vaardigheidsgerelateerde componenten van conditie
Veel sporten vereisen verschillende niveaus van vaardigheidsgerelateerde componenten van conditie. Onderzoeken hebben bijvoorbeeld aangetoond dat turners hoge niveaus van snelheid, kracht, uithoudingsvermogen, wendbaarheid, flexibiliteit en vermogen nodig hebben.2 Vaardigheidsgerelateerde onderdelen van conditie kunnen met oefening worden verbeterd:
Nauwkeurigheid. Het aansturen van bewegingen in een bepaalde richting is essentieel voor sommige sporten, zoals boksen, waarbij u uw aandacht op een zeer specifiek gebied moet richten.
Wendbaarheid. Voor bepaalde sporten, zoals tennis en squash, is het belangrijk om snel van richting te kunnen veranderen. Dit is minder belangrijk voor sprinters, om maar een voorbeeld te noemen.
Evenwicht. Het vermogen om het lichaam te beheersen en te stabiliseren is een vereiste in veel sporten. Het zegt veel over de conditie van bijvoorbeeld een sprinter, die muisstil moet zitten totdat het startschot klinkt en daarna meteen in actie moet komen.
Coördinatie. Wanneer u twee of meer lichaamsdelen tegelijkertijd kunt gebruiken om verschillende taken uit te voeren, beschikt u waarschijnlijk over een goede coördinatie. Een voorbeeld hiervan is het dribbelen met een basketbal, waarbij u met uw benen moet lopen en waarbij uw hand contact moet houden met de bewegende bal.
Vermogen. Vermogen is een belangrijke indicator van conditie in sporten zoals speerwerpen en discuswerpen. Hierbij hangen prestaties rechtstreeks samen met de geworpen afstand: uw armen oefenen veel kracht uit op de speer of discus en bewegen tegelijkertijd vooruit.
Snelheid. Snelheid wordt vaak gebruikt als graadmeter voor conditie in sporten waarbij u zo snel mogelijk van punt A naar punt B moet komen, zoals hardlopen.
Door conditie in deze componenten op te delen, wordt duidelijk dat het niet alleen draait om ‘wie het snelst is’. Elk individu heeft een andere conditie en elke sport vraagt om een andere conditie. Het belangrijkste is dat u uw eigen capaciteiten als maatstaf gebruikt en uzelf niet met anderen vergelijkt. Wat uw conditie ook is voor deze 11 componenten, met oefening en doorzettingsvermogen kunt u op alle punten beter presteren.